طرح پیشگیری از وابستگی به دخانیات (پاد) در 4 فاز و مبتنی بر روش اقدام پژوهی به عنوان یک پروژه مداخلهای مشارکتی، بر پیشگیری از مصرف دخانیات از دوران کودکی و نوجوانی تمرکز دارد. طرح پاد در فاز دوم مطالعاتی خود با هدف بررسی سطح آگاهی و نگرش دانشآموزان پادیار و غیرپادیار، اقدام به ارزیابی تأثیرگذاری فعالیتهای پیشگیرانه طرح پاد در بین گروه آزمایش و کنترل کرده است.
روش پژوهش حاضر به روش کمی و استراتژی شبه آزمایش در شهر ورامین در سال 1401 انجام شده است. روش نمونهگیری، طبق های نسبتی بود. نمونه مورد مطالعه را 200 نفر از دانشآموزان عضو طرح پاد به عنوان گروه آزمایش و 200 نفر دانشآموز به عنوان گروه کنترل تشکیل دادند. مداخله آموزشی در خصوص مواد دخانی برای گروه آزمایش انجام شد. آموزش از طریق تدوین کتابچه پمفلت، بروشور، پوستر، فیلمهای آموزشی، مسابقات علمی، فرهنگی و هنری، ارائه خدمات مشاورههای و اردوهای تفریحی انجام شد. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه 57 سؤالی سازمان بهداشت جهانی بود که بومیسازی و عملیاتی شد. دادههای در برنامه SPSS نسخه 23 و با استفاده از آزمون تی و آزمون آماری پیرسون در سطح معن اداری 05 / a=0 مورد تجزی ه وتحلیل قرار گرفتند
یافتههای این پژوهش نشان داد، تفاوت میانگین نمره آگاهی گروه آزمایش قبل و بعد از مداخله 32 / 0 ± 41 / 24 و در گروه کنترل 32 / 0 ± 02 / 21 ) 001 P< 0 ( بود. همچنین تفاوت میانگین نمره نگرش گروه آزمایش قبل و بعد از مداخله 31 / 0 ± 156 / 18 و در گروه کنترل 31 / 0 ± 752 / 15 001 / P< 0 بود. اقدامات عملی و پیشگیرانه طرح پاد در راستای افزایش آگاهی و تغییر نگرش دانشآموزان پیرامون مصرف دخانیات با توجه به شرایط و محدودیتها در محدوده زمانی شیوع کرونا مؤثر بوده است.
این مقاله برگرفته از طرح پژوهشی پاد (پیشگیری از مصرف دخانیات در مدارس) در شهرستان ورامین است که در سال تحصیلی 1402-1401 انجام گردید.
لینک مقاله