نتایج پژوهش، مبتنی بر اطلاعات 11500 شرکت‌کننده بزرگسال بود که سلامت قلب و نشانه‌های ظاهری سالخوردگی در آن‌ها تقریباً برای 11 سال و نیم به عنوان بخشی از مطالعه قلب شهر کوپنهاگ دنبال شد.
این مطالعه که در سال 1976 آغاز شد، و در سال‌های 3-1981، 4-1991 و 3-2001 نمونه تصادفی از دانمارکی‌های بالای 20 سال ساکن شهر کوپنهاگ را مورد ارزیابی قرار داد.
پیش از معاینه بالینی، شرکت‌کنندگان پرسش‌نامه‌ای را درباره سبک زندگی و سلامت عمومی پر کردند و هم‌چنین از آنان خواسته شد تا درباره میزان مصرف الکل و استعمال دخانیات خود شرح دهند. سپس هرکدام از آنان از لحاظ 4 نشانه کهنسالی که پیشتر با ریسک افزایش بیماری‌های قلبی عروقی و یا مرگ مرتبط بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
این نشانه‌ها عبارت بودند از: چروک لاله گوش، حلقه و یا هلال خاکستری رنگ پیرامون قرنیه هردو چشم، قرنیه کمانی، پلاک زرد – نارنجی رنگ بر روی هردو چشم (چربی پلک) و الگوی ریزش موی مردان (پس‌روی خط رویش مو و یا ریزش موی تکه‌ای بر روی سر).
میانگین سن شرکت‌کنندگان 51 سال بود، و محدوده سنی بین 21 تا 86 در میان زنان، و 21 تا 93 در میان مردان متغیر بود. میانگین مصرف الکل برای زنان، 6/2 و برای مردان، 4/11 بار مشروب در هفته بود. تنها بیش از نیمی از زنان (57 درصد) و تقریباً دو سوم مردان (67 درصد) در حال حاضر سیگاری بودند.
قرنیه کمانی رایج‌ترین نشانه کهنسالی در میان هر دو جنس(مردان بالای 70 سال و زنان بالای 80 سال) با درجه شیوع 60 درصد بود. چربی پلک غیر متداول‌‌ترین نشانه، با درجه شیوع 5 درصد در میان زنان و مردان بالای 50 سال بود. پس‌روی خط رویش مو در میان 80 درصد از مردان بالای 40 سال، رایج بود.
تحلیل الگوی مصرف نوشیدنی‌های الکلی و مصرف مواد دخانی، افزایش پیوسته ریسک ظاهر پیرتر نسبت به سن واقعی فرد، و افزایش قرنیه کمانی، چروک لاله گوش و چربی پلک را در میان افرادی که دخانیات و نوشیدنی‌های الکل‌دار مصرف می‌کردند نشان داد.
برای مثال در مقایسه با عدم استعمال دخانیات، کشیدن یک بسته سیگار 20 تایی در روز در میان سنین 15 تا 30 سال با 41 درصد افزایش ریسک در میان زنان و 12 درصد افزایش ریسک در میان مردان مرتبط بود.
این پژوهش نشان داد که الگوی ریزش موی مردان با مصرف الکل و کشیدن سیگار مرتبط نبود، احتمالاً به دلیل آن که ریزش مو به‌شدت تحت تأثیر عوامل ژنتیکی و سطح گردش هورمون‌های مردانه (آندروژن) است.
این پژوهش یک مطالعه مبنتی بر مشاهده بود، بنابراین هیچ نتیجه قاطعی را نمی‌توان درباره دلایل و پیامد‌ها به عنوان داده‌های استعمال دخانیات و مصرف الکل گرفت، چرا که این داده‌ها بر پایه یاد‌آوری شخصی افراد از مصرف خود بود که همراه با سوگیری است.
هم‌چنین زمانی‌که پژوهشگران طیفی از عوامل مؤثر بالقوه را تحت نظر گرفتند، قادر به لحاظ کردن عامل استرس که با افزایش ریسک بیماری‌های قلبی عروقی مرتبط است، نبودند.
با این وجود آن‌ها نتیجه گرفتند که این اولین مطالعه آینده‌نگری است که نشان می‌دهد الکل و دخانیات با افزایش سن عمومی بدن فرد و نشانه‌های ظاهری سالخوردگی مرتبط است.
